Ωστόσο, στο περιοδικό Παιδιατρικής αναφέρουν πως σε ποσοστό 5% των παιδιών με αυτή την δυσκολία, συχνά δεν λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται, όπως μια μπροστινή θέση στην τάξη, ακουστικά βαρηκοΐας ή ακόμα και ειδική εκπαίδευση.

Για τη μελέτη, οι ερευνητές στο πανεπιστήμιο της Washington στο St. Louis του Missouri, με επικεφαλής την Δρ Judith Lieu, εξέτασαν 74 ζευγάρια αδερφών σχολικής ηλικίας. Τα μισά εξ αυτών είχαν απώλεια ακοής από το ένα αυτί, ενώ τα αδέλφια τους είχαν κανονική ακοή.

Τα παιδιά με τη διαταραχή πέτυχαν λιγότερο στις δοκιμασίες που αφορούσαν την κατανόηση και την ομιλία και ήταν πιθανότερο να ζητήσουν βοήθεια από τα αδέλφια τους. Όμως η γενικότερη απόδοσή τους καθώς και τα τεστ νοημοσύνης τους ήταν πολύ καλά.

Τα αποτελέσματα οδηγούν στο συμπέρασμα πως είναι σημαντικό τα παιδιά με απώλεια ακοής στο ένα αυτί, να έχουν την ίδια αντιμετώπιση με εκείνα που έχουν ολική κώφωση. Εκτός από τα βοηθήματα ακοής υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βοηθηθούν αυτά τα παιδιά, όπως είναι ένα ηχητικό σύστημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να ενισχυθεί η φωνή του καθηγητή τους.

Όμως αποτελεί γεγονός πως οι περισσότεροι γονείς με τέτοια παιδιά πρέπει να πιέσουν αρκετά τα σχολεία στα οποία τα στέλνουν, ώστε να υιοθετήσουν διάφορα βοηθήματα για παιδιά με τέτοιες δυσκολίες.